Vandaag is Lucky, onze oudste teckel, 15 jaar geworden. Lucky begint echt mager te worden. Zijn voeding is nog steeds rauw. Het enige wat hij nog verdraagt zijn Prins schijven tegen gevoelige darmen. Ik voeg zelf wat psylium husk toe en dit gaat aardig. Het is een heel oud mannetje aan het worden. Hij dementeert, maar heeft nog altijd plezier als we gaan wandelen. De wandelingen duren niet te lang, omdat hij anders wat instabiel is tijdens het lopen. Ik hoop nog even van deze kleine schat te mogen genieten.
0 Comments
Vandaag blaast Lucky dertien kaarsjes uit. Sinds twee jaar dementeert hij, maar hierin wordt hij ondersteunt met supplementen. Hij geniet nog steeds van alles; van de wandelingen (al zijn die wel aangepast en niet meer zo lang als vroeger), van zijn vers maaltijden en van alle aandacht die hij krijgt. Het is een heerlijke teckel (hij herbeleeft zijn jeugd een beetje wat hem buiten erg speels maakt) en een beetje speciaal in de zin van dat hij mijn allereerste teckel is. We hopen nog heel wat kaarsjes samen met hem uit te blazen.
Teckel Harry had zaterdagavond kennelijk genoeg van het Scheveningse strand. Terwijl zijn oppasbaasje Sjoerd Sweerts wanhopig zocht, was de hond al lang en breed op weg naar huis. Met de bus. Zo meldt het Algemeen Dagblad.
Dik een dag later kan Sweerts het nog amper geloven. 'Harry, de hond van mijn zus, is bij de juiste halte op bus 23 gestapt. Daar liep hij naar onze vaste plek achter in de bus. Twaalf haltes verder stapte hij weer uit. Precies op de plek waar we anders ook de bus uitgaan. Ik wist dat Harry een slimme hond was, maar zo slim?', zegt Sweerts lachend tegen het Algemeen Dagblad. Het wonderbaarlijke avontuur van de hond werd opgetekend door een medepassagier, die bij dezelfde halte uitstapte als Harry. Hij bracht de ruwharige teckel naar de Dierenambulance Den Haag, waar de medewerkers minstens zo verbaasd zijn als Sweerts. Als mensen hun hond buitenshuis kwijtraken, adviseren we altijd meteen de buren te bellen. Het gebeurt geregeld dat zo'n beestje snel naar huis loopt,' vertelt Henny Greven van de Dierenambulance tegen het Algemeen Dagblad. 'Maar een hond die de bus neemt en ook nog thuis aankomt, dát hebben we nog nooit meegemaakt. Harry is een bijzondere teckel.' Het oppasbaasje dat zaterdag om 23.00 uur de teckel weer in zijn armen kon sluiten, is dolgelukkig. 'Ik ben die avond het hele strand afgelopen, bij alle paviljoens langsgegaan. Maar Harry was nergens te vinden. Ik zat enorm in de piepzak, ook omdat het niet mijn hond is.' Bron: Algemeen Dagblad Vanmiddag verwachtte ik een pakketje van de post. Een pakketje waarvoor gepind en getekend diende te worden. De meest fanatieke troel (Eranthe) zat al in de bench in de woonkamer. Kaatje en Aiyana maar even in een hele grote bench, de overige zes liepen los in de keuken. De twee heren staan aan de voordeur. Ik loop triomfantelijk naar de voordeur, ik was immers goed voorbereid, zie ik in een flits alle teckels uit de keuken aan me voorbij schieten. Ik had de tussendeur niet goed dichtgedaan. Wat een feest! De teckels luid blaffend (hoi, hoi visite, want visite = aandacht!) hen begroeten. Een poging om iedereen naar binnen te loodsen mislukte, want de dames en heer vonden het bezoek veel leuker dan mij. Dan de heren maar mee naar binnen genomen. De teckels volgden hen op de voet. Pebbles scoorde buiten nog snel even een stuk schors die ze binnen even tot honderdduizend stukjes verpulverde
Twee teckels kon ik in de gauwigheid nog even naar de woonkamer loodsen. Pebbles vlug in de bench. Max liep niet door en zat in de gang. Yazz, het gillende speenvarken, duwde ik bij zoonlief op de arm (die mij aankeek met een blik van: 'wat mot ik hiermee?') Alleen Jubilee en Alvará liepen nog los en natuurlijk moet Alvará beginnen met reupen op Jubilee nu ze loops is. Wat een puinzooi, maar het waren twee stoere mannen en ze zagen er helemaal de humor van in. Het pakketje was inmiddels in ontvangst genomen en de heren wenste me veel succes toe met de honden, niet wetende dat zodra ze weg zijn die donderstralen zich weer voorbeeldig weten te gedragen. Nou, hoe dan ook; je verveelt je geen moment met het geteisem. Nu maar weer eens de stofzuiger er doorheen jagen om al het schors weg te halen. XD Vier jaar jong is de kleine spruit van Pebbles inmiddels. Niet alleen Eranthe blaast vandaag vier kaarsjes uit, maar ook haar broers Stevian en Wiebe én zusje Miep doen dat. Namens ons allemaal een hele dikke knuffel en voor de eigenaren: Proficiat! Vandaag mag Maxime drie kaarsjes uitblazen. Niet alleen Maxime, maar ook haar broers en zusje vieren vandaag hun derde verjaardag. Daarom aan alle eigenaren: gefeliciteerd!
Vandaag liep ik met een vrij jonge groep teckels te wandelen. Alvará, Jubilee, Maxime en Eranthe liepen lekker te genieten van het zonnige weer. Toen we vlak bij huis waren, kwamen we een groep mensen tegen. Een aantal gehandicapte mensen in een rolstoel met hun begeleiders. Een van hen zag de teckels en reed een stukje met me mee op. Ik keek op en vroeg of ze een van de teckels wilde aaien. Nou, aan het heerlijk glunderende gezicht kon ik zien dat ze dat wel wilde, dus riep ik Alvará bij me en beurde haar op, zodat ze geaaid kon worden. Alvará vond het prima. Een van de begeleidsters zakte door haar knieën en vertelde dat ze vroeger thuis een soortgelijke teckel als Jubilee hadden. Maxime sprong gelijk op haar schoot en ze werd door zowel Jubilee als Eranthe vriendelijk begroet. Tijdens het praten merkte ik dat de persoon in de rolstoel nogmaals Alvará wilde aaien. Wederom Alvará bij me geroepen en opgebeurd, zodat ze aangehaald kon worden. Op een gegeven moment wilde Alvará niet meer geaaid worden en zette haar beide pootjes op de handen van mevrouw. Ik vertelde daarbij dat ze niet meer geaaid wilde worden en wat deed Alvará op dat moment? Ze likte de persoon over de handen. Toen ik zei dat Alvará haar nu kusjes gaf, kreeg ik weer die intens genietende blik toegeworpen. Het werd hoogste tijd voor het gezelschap om verder te gaan. De begeleiding bedankte me verschillende malen, wat overigens helemaal niet hoefde hoor, want wat was dit genieten. Toen ze door reden/liepen heb ik mijn meiden een lekker gedroogd snackje gegeven. Wat hebben ze het goed gedaan. Ik ben hartstikke trots op ze!
Mijn kleine meisje Yazz, helemaal gefocust op de verse maaltijd die ze gaat krijgen. Inmiddels is ze alweer zeven jaar en is het al weer ruim drie jaar geleden dat ze verlamd raakte. Gelukkig is zij wel, in tegenstelling tot Pebbles, hiervan volledig hersteld.
Vandaag blaast ons kleine meisje 6 kaarsjes uit. Wie had dat gedacht na twee jaar geleden een drie dubbele hernia op te hebben gelopen tijdens een val op een grasveld onder het spelen? Iedere dag beschouwt ze als een feestje. Dat maakt iedere dag wel extra bijzonder. Gefeliciteerd mop! En dat we nog maar heel wat meer kaarsjes uit mogen blazen!
Vandaag viert mijn lieveling haar 8e verjaardag. Nog steeds smelt ik voor die lieve oogjes en dat inmiddels flink wit geworden snoetje. Gefeliciteerd lieverd en dat er nog maar heel veel mooie jaren mogen volgen!
|
Hier blaffen wij
Wij zijn een uit Roemenië afkomstige schoonheid en een temperamentvolle Spaanse Categoriën
All
|